Pages

Chapter-1

 

श्रीमद्भगवद्गीता
प्रथमोऽध्यायः
अर्जुनविषादयोगः
 
धृतराष्ट्र उवाच
धर्मक्षेत्रे कुरुक्षेत्रे   समवेता युयुत्सव:
मामकाः पाणडवाश्चैव   किमकुर्वत सञ्जय ॥ १-१
 
सञ्जय उवाच
दृष्ट्वा तु पाण्डवानीकं   व्यूढं दुर्योधनस्तदा
आचार्यमुपसङ्गम्य   राजा वचनमब्रवीत् १-२
 
पश्यैतां पाण्डुपुत्राणाम्   आचार्य महतीं चमूम्
व्यूढां द्रुपदपुत्रेण   तव शिश्येण धीमता ॥ १-३
 
अत्र शूरा महेश्वासा   भीमार्जुनसमा युधि
युयुधानो विराटश्च   द्रुपदश्च महारथः ॥ १-४
 
धृष्टकेतुश्चेकितानः   काशिराजश्च वीर्यवान्
पुरुजित्कुन्तिभोजश्च   शैब्यश्च नरपुङ्गवः ॥ १-५
 
युधामन्युश्च विक्रान्तः   उत्तमौजाश्च वीर्यवान्
सौभद्रो द्रौपदेयाश्च   सर्व एव महारथाः ॥ १-६
 
अस्माकं तु विशिष्टा ये   तान्निबोध द्विजोत्तम
नायका मम सैन्यस्य   सञ्ज्ञार्थं तान्ब्रवीमि ते ॥ १-७
 
भवान्भीष्मश्च कर्णश्च   कृपश्च समितिञ्जयः
अश्वत्थामा विकर्णश्च   सौमदत्तिस्तथैव च ॥ १-८
 
अन्ये च बहवः शूराः   मदर्थे त्यक्त्तजीविताः
नानाशस्त्रप्रहरणाः   सर्वे युद्धविशारदाः ॥ १-९
 
अपर्याप्तं तदस्माकं   बलं भीष्माभिरक्षितम्
पर्याप्तं त्विदमेतेषां   बलं भीमाभिरक्षितम् ॥ १-१०
 
अयनेषु च सर्वेषु   यथाभागमवस्थिताः
भीष्ममेवाभिरक्षन्तु   भवन्तः सर्व एव हि ॥ १-११
 
तस्य सञ्जनयन्हर्षं   कुरुवृध्दः पितामहः
सिंहनादं विनद्योच्चैः   शङ्खं दध्मौ प्रतापवान् ॥ १-१२
 
ततः शङ्खाश्च भेर्यश्च   पणवानकगोमुखाः
सहसैवाभ्यहन्यन्त   स शब्दस्तुमुलोऽभवत् ॥ १-१३
 
ततः श्वेतैर्हयैर्युक्ते   महति स्यन्दने स्थिथौ
माधवः पाण्डवश्चैव   दिव्यौ शङ्खौ प्रदध्मतुः ॥ १-१४
 
पाञ्चजन्यं हृषीकेशः   देवदत्तं धनञ्जयः
पौण्ड्रं दध्मौ महाशङ्खं   भीमकर्मा वृकोदर: ॥ १-१५
 
अनन्तविजयं राजा   कुन्तीपुत्रो युधिष्ठिरः
नकुलः सहदेवश्च   सुधोषमणिपुष्पकौ ॥ १-१६
 
काश्यश्च परमेष्वासः   शिखण्डी च महारथः
धृष्टद्युम्नो विराटश्च   सात्यकिश्चापराजितः ॥ १-१७
 
द्रुपदो द्रौपदेयाश्च   सर्वशः पृथिवीपते
सौभद्रश्च महाबाहुः   शङ्खान्दध्मुः पृथक् ॥ १-१८
 
स घोषो धार्तराष्ट्राणां   हृदयानि व्यदारयत्
नभश्च पृथिवीं चैव   तुमुलो व्यनुनादयन् ॥ १-१९
 
अथ व्यवस्थितान्दृष्ट्वा   धार्तराष्ट्रान् कपिध्वज:
प्रवृत्ते शस्त्रसम्पाते   धनुरुद्यम्य पाण्डवः ॥ १-२०
 
हृषीकेशं तदा वाक्यम्   इदमाह महीपते
अर्जुन  उवाच
सेनयोरुभयोर्मध्ये   रथं स्थापय मेऽच्युत ॥ १-२१
 
यावदेतान्निरिक्षेऽहं   योद्धुकामानवस्थितान्
कैर्मया सह योध्दव्यम्   अस्मिन्रणसमुध्यमे ॥ १-२२
 
योत्स्यमानानवेक्षेऽहं   य एतेऽत्र समागताः
धार्तराष्ट्रस्य दुर्बुद्धेः   युद्धे प्रियचिकीर्षवः ॥ १-२३
 
सञ्जय उवाच
एवमुक्तो हृषीकेशः   गुडाकेशेन भारत
सेनयोरुभयोर्मध्ये   स्थापयित्वा रथोत्तमम् ॥ १-२४
 
भीष्मद्रोणप्रमुखतः   सर्वेषां च महीक्षिताम्
उवाच पार्थ पश्यैतान्   समवेतान्कुरूनिति ॥ १-२५
 
तत्रापश्यत्स्थितान् पार्थः   पितॄनथ पितामहान्
आचार्यान्मातुलान्भातॄन्   पुत्रान्सखींस्तथा ॥ १-२६
 
श्वशुरान्सुहृदश्चैव   सेनयोरुभयोरपि
तान्समीक्ष्य स कौन्तेयः   सर्वान्बन्धूनवस्थितान् ॥ १-२७
 
कृपया परयाविष्टः   विषीदन्निदमब्रवीत्
अर्जुन उवाच
दृष्ट्वेमं स्वजनं कृष्ण   युयुत्सुं समुपस्थितम् ॥ १-२
 
सीदन्ति मम गात्राणि   मुखं च परिशुष्यति
वेपथुश्च शरीरे मे   रोमहर्षश्च जायते ॥ १-२
 
गाण्डीवं स्रंसते हस्तात्   त्वक्चैव परिदह्यते
न च शक्नोम्यवस्थातुं   भ्रमतीव च मे मनः ॥ १-३०
 
निमित्तानि च पश्यामि   विपरीतानि केशव
न च श्रेयोऽनुपश्यामि   हत्वा स्वजनमाहवे ॥ १-३
 
न काङ्क्षे विजयं कृष्ण   न च राज्यं सुखानि च
किं नो राज्येन गोविन्द   किं भोगैर्जीवितेन वा ॥ १-३
 
येषामर्थे काङ्क्षितं नः   राज्यं भोगाः सुखानि च
त इमेऽवस्थिता युद्धे   प्राणांस्त्यक्त्व धनानि च ॥ १-३
 
आचार्याः पितरः पुत्राः   तथैव च पितामहाः
मातुलाः श्वशुराः पौत्राः   श्यालाः सम्बन्धिनस्तथा ॥ १-३
 
एतान्न हन्तुमिच्छामि   घ्नतोऽपि मधुसूदन
अपि त्रैलोक्यराज्यस्य   हेतोः किं नु महीकृते ॥ १-३
 
निहत्य धार्तराष्ट्रान्नः   का प्रीतिः स्याज्जनार्दन
पापमेवाश्रयेदस्मान्   हत्वैतानातताथिनः ॥ १-३
 
तस्मान्नार्हा वयं हन्तुं   धार्तराष्ट्रान्स्वबान्धवान्
स्वजनं हि कथं हत्वा   सुखिनः स्याम माधव ॥ १-३
 
यद्यप्येते न पश्यन्ति   लोभोपहतचेतसः
कुलक्षयकृतं दोषं   मित्रद्रोहे च पातकम् ॥ १-३
 
कथं न ज्ञेयमस्माभिः   पापादस्मान्निवर्तितुम्
कुलक्षयकृतं दोषं   प्रपश्यद्भिर्जनार्दन ॥ १-३
 
कुलक्षये प्रणश्यन्ति   कुलधर्माः सनातनाः
धर्मे नष्टे कुलं कृत्स्नम्   अधर्मोऽभिभवत्युत ॥ १-
 
अधर्माभिभवात्कृष्ण   प्रदुष्यन्ति कुलस्त्रियः
स्त्रीषु दुष्टासु वार्ष्णेय   जायते  वर्णसङ्करः ॥ १-
 
सङ्करो नरकायैव   कुलघ्नानां कुलस्य च
पतन्ति पितरो ह्येषां   लुप्तपिण्डोदकक्रिया ॥ १-
 
दोषैरेतैः कुलघ्नानां   वर्णसङ्करकारकैः
उत्साद्यन्ते जातिधर्माः   कुलधर्माश्च शाशवताः ॥ १-
 
उत्सन्नकुलधर्माणां   मनुष्याणां जनार्दन
नरकेऽनियतं  वासः   भवतीत्यनुशुश्रुम ॥ १-
 
अहो बत महत्पापं   कर्तुं व्यवसिता वयम्
यद्राज्यसुखलोभेन   हन्तुं स्वजनमुद्यताः ॥ १-
 
यदि मामप्रतिकारम्   अशस्त्रं शस्त्रपाणयः
धार्तराष्ट्रा रणे हन्युः   तन्मे क्षेमतरं भवेत् ॥ १-
 
सञ्जय उवाच
एवमुक्त्वार्जुनः सङ्ख्ये   रथोपस्थ उपाविशत्
विसृज्य सशरं चापं   शोकसंविग्नमानसः ॥ १-
 
 
ॐ तत्सदिति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे
श्रीकृष्णार्जुनसंवादेऽर्जुनविषादयोगो नाम प्रथमोऽध्यायः  ॥ १ ॥

No comments:

Post a Comment