श्रीमद्भगवद्गीता
द्वादशोऽध्यायः भक्तियोगः
अर्जुन उवाच
एवं सततयुक्ता ये भक्तास्त्वां पर्युपासते ।
श्रीभगवानुवाच
मय्यावेश्य मनो ये मां नित्ययुक्ता उपासते ।
ये त्वक्षरमनिर्देश्यम् अव्यक्तं पर्युपासते ।
संनियम्येन्द्रियग्रामं सर्वत्र समबुद्धयः ।
क्लेशोऽधिकतरस्तेषाम् अव्यक्तासक्तचेतसाम् ।
ये तु सर्वाणि कर्माणि मयि संन्यस्य मत्पराः ।
तेषामहं समुद्धर्ता मृत्युसंसारसागरात् ।
मय्येव मन आधत्स्व मयि बुद्धिं निवेशय ।
अथ चित्तं समाधातुं न शक्नोषि मयि स्थिरम् ।
अभ्यासेऽप्यसमर्थोऽसि मत्कर्मपरमो भव ।
अथैतदप्यशक्तोऽसि कर्तुं मद्योगमाश्रितः ।
श्रेयो हि ज्ञानमभ्यासात् ज्ञानाद्ध्यानं विशिष्यते ।
अद्वेष्टा सर्वभूतानां मैत्रः करुण एव च ।
सन्तुष्टः सततं योगी यतात्मा दृढनिश्चयः ।
यस्मान्नोद्विजते लोकः लोकान्नोद्विजते च यः ।
अनपेक्षः शुचिर्दक्षः उदासीनो गतव्यथः ।
यो न हृष्यति न द्वेष्टि न शोचति न काङ्क्षति ।
समः शत्रौ च मित्रे च तथा मानापमानयोः ।
तुल्यनिन्दास्तुतिर्मौनी सन्तुष्टो येनकेनचित् ।
ये तु धर्म्यामृतमिदं यथोक्तं पर्युपासते ।
ॐ तत्सदिति
श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे
श्रीकृष्णार्जुनसंवादे भक्तियोगो नाम द्वादशोऽध्यायः ॥ १२ ॥
द्वादशोऽध्यायः भक्तियोगः
एवं सततयुक्ता ये भक्तास्त्वां पर्युपासते ।
मय्यावेश्य मनो ये मां नित्ययुक्ता उपासते ।
श्रीकृष्णार्जुनसंवादे भक्तियोगो नाम द्वादशोऽध्यायः ॥ १२ ॥
No comments:
Post a Comment